Ik las vanmiddag een interessant artikel van Gerhar.d Hörmann over de kloof tussen arm en rijk. Dermate interessant dat ik vond dat die gedeeld moet worden. We kennen Gerhard Hörmann voornamelijk als journalist en als schrijver van o.a. Hypotheekvrij en het Nieuwe Nietsdoen. Daarnaast schrijft hij artikelen voor deze kranten.
Afijn, over het artikel. De laatste week is er erg veel in het nieuws over hoe rijk de vermogenden wel niet zijn en dat ze alleen maar rijker worden. Nederland wordt hier ook bij aangehaald, de 5 rijkste families van Nederland zouden vermogender zijn dan de 3.5 miljoen armste huishoudens. Er werd schande van gesproken en daar moeten we snel iets aan doen. Inkomensongelijkheid kan tenslotte nooit goed gaan. Maar in feite is de kloof helemaal niet zo groot. De armste huishoudens van Nederland hebben namelijk helemaal géén vermogen, ze hebben zelfs schulden. Kortom, als je iets van spaargeld hebt ben je al rijker dan alle huishoudens met schulden tesamen! En dan is de kloof opeens niet meer zo groot. Sterker nog, dan ben ik in mijn eentje waarschijnlijk al vermogender dan de 1 miljoen armste huishoudens samen! En geloof me, zo rijk ben ik niet! Inkomensverschillen zullen er altijd zijn, en hoeven helemaal niet te zorgen voor een tweedeling in Nederland. In ieder geval niet zoals die nu geschapen wordt door de media.
Ik vond het in ieder geval een frisse blik op de huidige samenleving, wat vindt jij er van?
Tja, ik werk in de hulpverlening, ik heb clienten die in hun eentje zo 120 euro in de week uitgeven, aan eten ,rokerij etc,
BeantwoordenVerwijderenVerder helemaal geen geld hebben,als de bank het begeeft en er een "nieuwe" uit de kringloop gehaald moet worden voor 50 euro is het een drama "waar moet ik dat vandaan halen, ik heb ook maar een uitkering"
Zelf vinden deze clienten (ik heb er meerdere zo) dat ze arm zijn, benadeelt worden, en altijd "gepakt door de overheid
Het wil er niet indat je zelf ook wat aan je situatie kan doen.
Zelf geven we 70 euro uit aan eten etc( voor 2 personen) , zijn zuinig op onze spullen, en zijn spaarzaam.
Daardoor hebben we een leuk huis kunnen elk jaar op vakantie,we hebben het goed.
Als je bij mijn clienten komt , ze zijn arm ,zielig ( vinden ze zelf) hebben niets, maar willen er ook niets voor doen, zitten de hele dag te roken, te eten, drinken"en klagenen met de spullen die ze hebben zijn ze niet zuinig.
Vanwege de afwezigheid van elke vorm van spaargeld o.i.d krijgen ze van alles vergoed, overal zijn wel potjes voor de minima voor ( droger wasmachine etc mag gewoon gekocht worden, de gemeente betaald)
Ik werk 32 uur per week, houd daaraan 400 euro meer over in de maand
dan mijn clienten aan uitkering krijgen.
Eerlijk vind ik het niet.
feitelijk doe je nu het zelfde als je clienten, klagen terwijl je het zo goed voor elkaar hebt. In dit land wordt er veel te veel naar elkaar gekeken en gunnen we elkaar niks. Ik ben voor eigen verantwoordelijkheid tenzij je echt niet zelf kunt (door bijv. ziekte).
VerwijderenEn mensen die niet sparen moeten niet zeuren over vermogensongelijkheid. Julia
En als je niet werkt moet je al helemaal niet zeuren (dus dan heb ik het over de clienten)
Verwijderen